Klassieke Automobielen

Plaats gevonden op: 
zaterdag, 18 juli, 2015

Excursie Vredestein 4 februari

Maximaal 18 deelnemers mochten aan de excursie naar Vredestein deelnemen.

In geen tijd waren al die 18 plaatsen bezet en moesten we nogal wat clubleden teleurstellen.

Maar hoe wij ook ons best deden, meer plaatsen kregen we niet…….

Al carpoolend vertrokken we gezamenlijk van ’t Stuurhuus naar Enschede. Daar werden we om 10.00 uur ontvangen door Fabian Ezendam en Ruud de Werk van Apollo Vredestein. Na een presentatie werden we in twee groepen opgedeeld en mochten we de productie bezoeken. Behalve de ontwikkelingsafdeling mochten we alles zien van de binnenkomst van grondstoffen tot de opslag van kant en klare banden in het magazijn.

De productie van een band verloopt in vele stappen.

De verschillende grondstoffen worden afgewogen, gemengd en gekneed en met een eerste vulcaniseringsstap als

halffabricaat opgeslagen. Afhankelijk van de latere toepassing zijn er vele soorten rubber, ieder met zijn specifieke kenmerken. Vervolgens begint de opbouw van de band, het karkas met staaldraden en wangen wordt zorgvuldig opgebouwd uit vele lagen rubber. Vervolgens wordt het loopvlak aangebracht. Dit hele proces vindt voor gangbare banden volautomatisch plaats. Voor bijvoorbeeld tractorbanden, die ook in Enschede worden geproduceerd verloopt dit half automatisch. Het product is op dat moment, met een beetje fantasie, herkenbaar als band. Pas na de eind vulcanisatie krijgt de band zijn uiteindelijke vorm en profiel. Aan het eind van het productieproces worden alle hoge snelheidsbanden 100% getest in een volautomatische testruimte.

Na de eind vulcanisatie is het onmogelijk de rubber samenstelling van de band te achterhalen. Dat blijft op die manier een gekoesterd bedrijfsgeheim, zeg maar “rubber recept”.

De excursie door de productie liep behoorlijk uit, omdat er veel te zien en te vragen was. Diep onder de indruk konden we met onze resterende vragen naar de presentatie ruimte, waar Fabian Ezendam en Ruud de Werk alle vragen probeerden te beantwoorden. Van de samenwerking met het Italiaans design bureau Giugiaro tot de productie van oldtimer white wall banden en van de First Fit tot de ontwikkeling van een bandprofiel.

Tegen een uur of één namen we na woorden van dank door de voorzitter en de overhandiging van vloeistoffen afscheid van een bedrijf waar we als Tukkers trots op mogen zijn!

 

Praatavond 18 maart

Woensdagavond 18 maart hielden we onze praatavond met een spreker. Een kleine 30 clubleden kwamen op de voordracht van Rutger Kwant af over het rijden van kaartleesritten. Het in elkaar zetten van dit soort ritten is tot een ware kunst verheven. Met slimmigheden, doordenkers en instinkers wordt het rijden van deze ritten een hele uitdaging. In Nederland zijn een aantal clubs, die iedere week op deze manier een rit rijden. Liefhebbers komen uit heel Nederland en bij grote ritten zelfs uit heel Europa.

Een aantal keren per jaar worden er navigatie-instructiedagen gehouden. Wil je daar meer over weten of en ker een oefenrit rijden, neem dan contact op met het bestuur van onze afdeling.

Rutger moest helaas bij tijds weer weg, maar wist ons een leerzame avond te bezorgen. Na onze kennismaking met kaartlesriten bleef het nog langvan te maken gezellig.   

 

Excursie Classic Park en Daf museum 25 maart

Een week na onze praatavond staat alweer de volgende activiteit op het programma, een uitstapje naar Classic Park in Boxtel en een bezoek aan het Daf museum.

Schitterende klassiekers in het Daf museum

Om kwart voor 8 uur staat onze MCI Greyhoundbus ronkend bij ‘t Stuurhuus klaar. Klokslag 8 uur gaat de rem er af en  wordt met een volle bus met 48 personen koers gezet naar Boxtel. Odo Olthof mist de bus, maar gelukkig neemt onze chauffeur niet de kortste route en kunnen we hem onderweg oppikken. Tegen tienen arriveren we in Boxtel waar we welkom geheten worden door de nestor van de familie Anton van Dijke. De familie heeft al decennia een uitgesproken interesse in klassiek mobiel industrieel erfgoed en weet dat ook commercieel in goede banen te leiden. Door een toegangsprijs te vragen denk men uitsluitend liefhebbers te rekken en geen dagjes mensen. De collectie bestaat uit zowel old- als jongtimers, maar dan wel exclusieve merken en modellen. In het gebouw is een automuseum ondergebracht. Praktisch alle auto's zijn ook te koop zijn. De collectie geeft een mooi overzicht van auto's uit de beginperiode tot aan moderne exclusieve auto's. Naast het automuseum is er een werkplaats voor reparatie en onderhoud van klassieke auto's. In het gebouw bevindt zich ook een restaurant, vergader- en conferentieruimten. We weten probleemloos 2 uur  rond te dwalen tussen stevig geprijsde auto’s, waarvan het soms maar afwachten is of de eigenaar hem wil verkopen. Na de lunch rijdn we de snelweg op richting Eindhoven. Bij het Daf museum worden we opgesplitst in 2 groepen en rondgeleid door oud DAF medewerkers. Een vakkundige rondleiding geeft toch wel een extra dimensie. We zijn diep onder de indruk van het technisch vernuft van de gebroeders van Doorne, die het voor elkaar gekregen hebben en “platte karren” bedrijf om te bouwen tot een echte vrachtwagen en personenauto producent. Met slimme vindingen als de variomatic wisten ze zich een plaats op de markt te veroveren. Zelfs heden ten dage levert de uit de variomatic voortgekomen duwband techniek een nog een bijdrage aan de aandrijving van motorvoertuigen! De personenauto produktie van DAF behoort tot het verleden, maar op het gebied van de vachtwagenproductie spelen ze als onderdeel van Paccar een innoverende rol. Veel personenauto’s en vrachtauto’s, legervoertuigen, raceauto’s zijn in het museum te bewonderen. Zelfs de oude smederij waar alles begonnen is valt te bezichigen. De 2 uur die voor de rondleiding uitgetrokken is was aan de korte kant, maar het is tijd om de terugreis te aanvaarden. De dag wordt afgesloten met een stamppot buffet bij restaurant Stegeman in Laren. Om acht uur zijn we weer terug op de plek van vertrek en keert iedereen voldaan huiswaarts.

Voorjaarsrit 12 april

Een verslag volgt in het volgende clubblad

 

Meerdaagse 3 landenrit 14 t/m 17 mei 2015

Dag 1 – 14 mei.

Om ca. 10.00 uur vertrekken we vanaf Het Stuurhuus richting Brüggen (D).

Het weer was, tegen alle voorspellingen in, prima Via Baak, Steenderen, Doesburg, langs Nijmegen Ubbergen en Mook naar Plasmolen. Na een uitstekende lunch aldaar (vooral de aspergesoep) ging de tocht verder door de Peel via Roermond naar Hotel Brüggener Klimp in Brüggen.

Bij de oversteek met de pont bij Kessel werden we verrast door Olympia's Wielerronde. Motoren, auto's en het peloton zoefden voorbij. Leuk om een keer mee te maken (hoeven we niet naar Frankrijk).

Bij het hotel aangekomen uiteraard het glas geheven op een geslaagde eerste dag.

Tekstvak: De dames en heren hadden het zwaarDag 2 – 15 mei

Vandaag naar Thorn, het witte stadje in Limburg. We hadden geweldig weer, open auto's, blote mouwen en een biertje op de diverse terrassen.

Al pratend liepen we terug naar de parkeerplaats, bewonderden nog even de auto van Dries Willems en gingen hotelwaarts.

In het hotel aangekomen, grote opwinding: de auto van Dries was gestolen !

Op de parkeerplaats in Thorn had hij direct 112 gebeld en in de kortste keren was de politie er.

Intussen was er een agent op zijn scooter, na zijn dienst, onderweg naar huis. Hij kwam langseen oude steenfabriek zag iets onder een zeil staan en dacht: hier klopt iets niet, ging even onder dat zeil kijken. Jawel: de Jaguar van Dries. De agent belde naar zijn kantoor: is er een melding van een gestolen Jaguar? Nee... oh, wacht even er komt net eenbericht binnen. Wat is het kenteken

en de kleur ? Ja, dat is hem !

Intussen was Jan Roelofs al 'laagvliegend' naar die oude steenfabriek gereden.

De politie, Dries en Anja en Jan stonden nauwelijks bij de Jaguar of daar kwam een zwarte geblindeerde BMW aangereden. Ze zagen de politie en stoven met vonkende banden het terrein af. De politie er achteraan; er werd zelfs geschoten ! Het mocht niet baten: ze ontsnapten.

Tekstvak: De auto van Dries werd terug gevonden onder een zeilDe auto was gelukkig wel teruggevonden. Lichtelijk beschadigd weliswaar maar hij was wel terecht. Na met de politie e.e.a. te hebben geregeld kwamen Dries en Anja (onder luid applaus) terug in het hotel. De auto zou naar huis getransporteerd worden en Dries en Anja gingen de volgende dag terug in de auto van Ab Eggink. De schik was er voor hun een beetje af, heel begrijpelijk. Ab en Marietje Eggink stapten bij Jan Roelofs in en zo werd alles prima geregeld.

 

Dag 3 – 16 mei.

Deze dag begon alweer leuk: Jan Reyntjes viel van de laatste treden van de trap. Omdat hij erg veel pijn had voor de zekerheid toch even naar het ziekenhuis. De arts daar vermoedde een gescheurde pees onder de knie. Jan kreeg een brace aangemeten en er werd hem aangeraden thuis naar huisarts of ziekenhuis te gaan voor eventuele foto's. Jan van Ditshuizen ging mee naar het ziekenhuis. Om thuis te komen kon Jan Reyntjes de volgende dag in zijn eigen auto op de

achterbank zitten en Jan Lichtenberg heeft hem naar huis gereden. Zo waren er verschillende mensen die de tocht naar huis in een andere auto maakten dan in degene waar ze mee waren gekomen.

De rest van de deelnemers ging deze dag richting Valkenburg en het 3-landen-punt.

Het weer was wat miezerig maar in Valkenburg smaakte de vlaai er niet minder om. Het was almet al toch een geslaagde tocht. Een echte MAC-er laat zich niet uit het veld slaan !

 

Dag 4- 17 mei.

De dag van vertrek was al weer aangebroken. De koffers werden in en op de auto’s geplaatst en om een uur of tien vertrokken we huiswaarts.

De terugtocht ging langs prachtige weggetjes en door ons onbekende dorpjes naar het laatste koffie-adres in Etten. Onderweg werden we nog een keer van de wijs gebracht door een in een dorp gehouden braderie, maar deze omleiding werd (al of niet met gebruik van de Tom-Tom) soepel opgelost. We hadden de route weer vlot te pakken en konden dus via het routeboek de tocht vervolgen.

Na een laatste kop koffie en appelgebak met slagroom hebben we afscheid van elkaar genomen en zat deze bewogen 3-landen-tocht er al weer op.

Op de praatavond vraagt het be

stuur wel eens om een idee voor de voorjaarsrit maar wat zich deze tocht heeft afgespeeld dat hadden we niet kunnen bedenken.

Woud, Nils, Carl, Jan en Dinie bedankt, het was weer super !

 

Schalkhaar Life 23 mei

Een verslag volgt in de volgende Knalpiepe

Lady’s Day 20 juni

Een verslag volgt in de volgende Knalpiepe

Back to Top