Reis naar Schotland deel3

Plaats gevonden op: 
woensdag, 24 mei, 2017

Meerdaagse rit Schotland 20-28 mei (deel 3 slot)

 

In de nacht van donderdag op vrijdag 26 mei zijn in onze dromen alle whisky’s nog eens

rustig de revue gepasseerd, van zoenen met een asbak tot een prettig lichte rooksmaak, van

zacht op de tong tot wreed in de strot. Niet vreemd dat de motor vrijdag ochtend wat start

problemen heeft.

Vandaag is het een dagje dat ieder naar eigen idee kan indelen. Er is een route met bezoek

aan ………...een whisky stokerij, je kunt er zelf op uit trekken en je kan “thuis” blijven. Dat

laatste doet niemand. Daar is het ook een veel te mooie dag voor. Een groot gedeelte van

de groep rijdt de rode route, als laatste van de door Dries uitgezette routes. Deze route met

een lengte van 231 km brengt de deelnemers bij de Aberfeldy Whisky Stokerij. Dat blijkt een

schot in de roos. Onder de indruk van het vakmanschap en de smaak kan de dag niet meer

kapot. Er wordt genipt aan de glaasjes in de stokerij en er wordt ingeslagen ter herinnering

aan deze mooie trip.

De anderen brengen een bezoek aan Historic Falkland Palace and Village, een

indrukwekkend stuk geschiedenis opgesierd met een mooie “garden”. Jan en Carl besluiten

met de Mercedes 170 de middag aan het strand van Lower Largo door te brengen. Helaas

blijken ze daarna de auto niet meer in te kunnen. De keyless entry herkent ze met hun rood

verbrande koppen niet meer! Na eerst zinloos 5 minuten op de auto ingepraat te hebben,

werd ijzerdraad geregeld. Met allerlei oogjes, lusjes van boven, van opzij etc. werd

geprobeerd in de stalen dame in te breken. Helaas zinloos. Kom daar nog maar eens om

met de moderne auto’s van tegenwoordig. Daar ben je in een vloek en een zucht binnen!

Maar niet in de Mercedes uit 1948. Uiteindelijk hebben we de zwakke plek van de dame

gevonden en nee, die vertellen we niet!

Toen iedereen terug was in Balgeddie House Hotel bleek daar een echte Schotse bruiloft

gevierd te worden. De Cadillac Biarritz Convertible bleek bij bruid en bruidegom erg in de

smaak te vallen. De bruiloft gasten wilden alles van de auto weten en de motorkap moest

natuurlijk open. Dat bracht Lucy op het idee een intieme vraag te stellen aan een Schot met

rok (en die waren er meer dan voldoende op het feest) was het nou een fabeltje of was het

echt: droegen ze iets onder die rok of….... Aan het rode hoofd van Lucy te zien heeeel

weinig……

Na een prima diner werden Dries en Anja nog in het zonnetje gezet voor het vele werk bij

het uitstippelen van de routes en het maken van het omvangrijke route boek. Het bleef

daarna op onze laatste avond nog lang gezellig.

Zaterdag 27 mei was het helaas tijd voor de terugreis. Na een uitstekend ontbijt trokken wij

ons terug in de gelagkamer. Wim Dogterom had een prachtig lied geschreven en de

avonturen van afgelopen week op hilarische wijze op rijm gezet. Iedereen zong uit volle

borst mee. Wim heeft er een onmisbare traditie van gemaakt.

Dan is helaas het moment aangebroken waarop we afscheid moeten nemen van Balgeddie

House Hotel en het personeel dat ons in de watten heeft gelegd. Iedereen was het er over

eens: het was een geweldig verblijf, uit nood geboren, maar kon niet beter.

Voor vertrek worden alle vloeistoffen in de auto’s zorgvuldig gepeild, de ruiten en spiegels

gepoetst, de bandenspanning nog eens gecontroleerd en toen draaiden we voor de laatste

rit op Schotse bodem de weg op. Opnieuw de grote hangbrug over bij Inverkeithing over de

baai Firth of Forth. Tot zover gaat het prima, maar dan doemt Edingburgh op. Met een ruim

omtrekkende beweging wordt geprobeerd de stad te ontwijken. Helaas zijn er een aantal die

hier het spoor bijster raken. Een deel van de groep neemt de E15 naar het oosten, het

grootste deel de 68 in zuidoostelijke richting en er zijn zelfs leden gespot op weg naar

Glasgow…...Gelukkig beschikken we allemaal over een uitstekend richtingsgevoel en al snel

had toch iedereen Newcastle weer in de peiling. In het Northumberland National Park

passeerden we de Schots-Engelse grens en toen ging het snel en waren we ruim op tijd

voor de boot in Newcastle. Iedereen had de reis gelukkig zonder problemen volbracht, zelfs

Jan en Herman met de Delorean.

Nog even de laatste britse ponden wegwerken in een groot shopping centre, want met de

Brexit in het vooruitzicht moet je absoluut van die ponden af. Daar leek het tenminste sterk

op….

Voldaan sloten we aan in de rij naar de ferry en toen begon het lange wachten, wachten,

wachten. Zo leek het tenminste wel…….Eindelijk konden we de boot op en op het achterdek

konden we van een mooie zonsondergang genieten.

Ook het buffet aan boord was geweldig, veel keus en van goede kwaliteit.

Aan boord is voldoende vertier om de nacht door te komen, maar ook de de bedden en

hutten zijn prima…

Zondagochtend komen we met stralend weer aan in IJmuiden. Na een vorstelijk ontbijt

krijgen Jan van Dits en Carl Dis nog een flinke pluim voor hun bijdrage, omkleed met een

leuk verhaal en lekkere versnaperingen.

In IJmuiden nemen we afscheid van een deel van de groep, want niet iedereen rijdt naar het

oosten. De rest vertrekt voor een rit over de dijk Enhuizen-Lelystad. Midden op de dijk,

onder het genot van een kop koffie en een uitsmijter, kijken terug op een geweldig verblijf in

Schotland. Veel gezien, mazzel gehad met het weer, aardige mensen ontmoet, prachtige

routes gereden met onze oldtimers en genoten van een fantastisch reisgezelschap. Allemaal

hartelijk bedankt!

 

 

MAC de Holterberg in Scotland

melodie Lenny Kuhr “de Troubadour” © Wim Dogterom

De route van de reis was lang, we moesten naar IJmuiden toe

Het liep heel voorspoedig en plots was er pech

Een draadje hier, een schroefje daar en alles kwam weer voor elkaar

En-aan-boord van de boot was de opluchting groot REFREIN (laaaa,laa,laa,laaaa,la,ala,la la, etc.)

Hotel stond bij de aankomst klaar, de bar werd vol en drinken maar

daar bleven we toen tot het diner begon

We moesten toen een keuze doen, uit alles wat de kok had staan

Maar ‘t onthouden daarvan was de moeilijkste taak REFREIN

De routes waren mooi en kleur, maar over routenummers was gezeur

Maar we hebben ons toch heel errig prima gered

En als je soms verdwaalde dan, dan was je nog geen slechte man

Want eventjes zoeken en het was voor elkaar REFREIN

Op maandag rond het Schiereiland, dat was een aardig stukje want,

We moesten nog wennen aan al het verkeer

De reis ging naar Sint Andrews toe, en verder Dundee en dan Perth

De brug dan weer over en terug naar ‘t hotel REFREIN

Op dinsdag was het roze weg, en Jan en Herman hadden vette pech

De tank was vol, maar bezine kwam niet

Er werd fluks materiaal besteld, dat overkwam met veel geweld

En toen deed de DeLorean het, maar ja, voor hoe lang REFREIN

Intussen waren wij gestart en reden wij behoorlijk hard

Want twee meren ronden dat moesten we doen

Het eerste meer dat ging nog wel en het was eigenlijk kinderspel

Maar volgende meer werd door weinigen gehaald REFREIN

Op woensdag had Jan iets leuks bedacht, we werden met de bus gebracht

En dat was klasse en zorgde voor rust

Onze chauffeurs die hadden vrij, en werden naar Edinbourgh gebracht

En daar dan maar lopen en genieten van de sfeer REFREIN

Op donderdag was er weer pech, het was de DeLorean voor de 2de keer

wat rubber in de tank en hij wilde niet meer

Maar zij waren toch in hun sas, ze kregen hulp en ook een mok melk

En hij kon weer showen met zijn mooie car REFREIN

Vandaag was heel de dag normaal en Whiskey was ons rust portaal

We drinken er koffie en namen wat cake

De rondleiding was een groot succes, want Whiskey maken was de les

De prijzen ervan waren hoog, en de gekochte fles werd klein REFREIN

Dit is het einde van het lied, en protesteren hellept niet

We gaan nu aan de drank voor de allerlaatste nacht

En morgen dan weer fit naar huis, eerst naar NewCastle, dan de boot

een nachtje slapen en dan rechtstreeks naar huis

De dank aan de organisatie die is groot, dus Jan en Carl bedankt en ook

aan Dries onze dank voor het werk aan de kaart

En Jan, als je niet meer in de auto kan, wees dan gewoon een flinke man

En sla dan de ruit in, met dit weer kon dat best REFREIN en einde

Back to Top