Verslag Enduro Alex Peters

Eén Vogels brengt nog geen voorjaar
Het droge weer vooraf en een stralend zonnetje op de wedstrijddag bracht mooie en ook droge proeven in deze Voorjaarsrit van de MAC Holten. Waar het in twee van de drie proeven om verschillen van enkele seconden ging tussen meerdere rijders en het mooi spannend was, maakte Hans Vogels (E3) op de Zuurbergproef steeds een groot verschil en was de winnaar al snel duidelijk. De winst bij de nationalen kwam voor de tweede keer in successie in handen van de jeugdige Michel Hoenson (A1).

ROUTE PERIKELEN

De route van ca 70 km stond voor de inters en voor de nationalen drie keer op de rol. De meeste inters rijden liever vier ronden maar omdat voor een positief financieel resultaat de inkomsten uit de offroad na afloop van de enduro onmisbaar zijn voor de club zit dat er niet in. Inters en nationalen kennen zo geen (zwaarte) onderscheid. Een situatie die (helaas) vaker voorkomt maar lastig te veranderen is. De route kende vele lange paden en een enkel bossage met mooie kruip-sluip paadjes maar helaas ook nogal wat harde weg. De beperkte offroad mogelijkheden dwingt de MAC Holten het zo te doen om de voor een ONK noodzakelijke kilometers bij elkaar te krijgen. Hoe dan ook moet de route voldoende lengte hebben om te voorkomen dat inters tussen daglicentie rijders komen zodra die strafminuten oplopen.

STIJF IN DE LANGE (VER)ZUURBERG

Nu is een goede warming-up voor de start van een enduro altijd wel een aanrader om soepel te beginnen, hier in Holten is het eens in de twee jaar een absolute must. Met het inmiddels wel traditionele jaarlijks omkeren van de rijrichting was het deze keer weer de lange Zuurbergproef die al binnen vijf minuten na de start voor de wielen lag. Deze proef is niet alleen zeer lang omdat deze twee keer achter elkaar wordt gereden, maar vergt ook nog heel veel intensief stuurwerk op de vele kruip-door-sluip-door stukken. Eraan beginnen met nog koude spieren leidt dan al snel tot dikke armen en/of kramp en daardoor minder optimale tijden. De kenners waren gewaarschuwd en erop voorbereid, of toch niet? De verschillen in tijden van de eerste ronde met de latere waren in het algemeen opvallend hoog. Niets voor niets draagt deze proef al jaren de eervolle naam ‘Verzuurberg’ en dat heeft dus alles te maken met de lengte en duur waardoor bij de meeste deelnemers de vermoeidheid diep in de spieren slaat. Weer was de crossbaan met diverse uitstapjes ernaast en mooie bospaadjes behoorlijk opgeleukt voor het betere endurowerk. Maar toch ook diverse bredere stukken om iets minder snelle deelnemers te kunnen inhalen. Na een kleine 5 km van deze heerlijkheid stond de rijder voor de keuze, nog maar een rondje –wat officieel de bedoeling is- of finishen en diskwalificatie riskeren. Ondanks de ruime publiciteit vooraf inclusief de video van alle proeven op enduro.nl door Amel Advokaat, was er toch weer een enkeling die er na één rondje een eind aan breide. En dat betekent dus diskwalificatie. Deze hele echte enduroproef was weer magnifiek uitgezet met heel veel scherp stuurwerk en ook een stukje extreem waar toch nog wel wat rare kunsten vertoond werden. Ongeoefend hard over een duiker en dan ook nog blijven ziten? Smullen voor de liefhebber langs de kant. De snelste inters trokken een kleine 15 minuten uit voor deze proef terwijl de nationalen er tussen de 18 en 26 minuten voor uit trokken.

De tweede proef De Borkeld bood bijna 6 km en een kleine negen minuten rijtijd met vlot lopende en gevarieerde bochten over harde en droge akkers met enkele uitstapjes naar bospassages. Als extreem element een enkele lange balk in de lengte richting na de start en enkele dwarsgeplaatste dunne boomstammen op de proef. Bij alles ook een by-pass voor zij die er geen zin in hadden. Helaas ging er in de eerste ronde iets mis met de tijdwaarneming doordat publiek aan de opnemers van de transponders morrelde. Voordat de tijdwaarneming dat in de gaten kreeg waren al 6 rijders op weg en moest hoe zuur ook voor de inters de hele proef 2 voor de inters worden geannuleerd.

Het kleine trainingscrossbaantje op en rond de Imhof vormde de derde proef. De doorgaans in de winter erg natte baan lag er redelijk droog bij. De snelsten kwamen dicht bij de 3 minuten en frappant waren hier toch wel de erg kleine verschillen tussen de allersnelste mannen.

ONK INTERS E1

Thierry Pittens kwam het beste uit de startblokken en had na een ronde een voorsprong van drie seconden op Lucas Dolfing. Pittens ging met hoge snelheid in de fout op proef 4 (de Verzuurberg) net terwijl Dolfing een scherpe tijd neerzette en de leiding overnam. Ismo ten Velde profiteerde ook en nam de tweede plaats in handen. Dolfing liet daarna nog een proef aan Ten Velde, won de rest en daarmee de dagzege. Pittens herstelde nog wel maar kon de tweede plaats van Ten Velde niet meer bedreigen en moest genoegen nemen met drie. Kevin Dijk kwam in het echte endurowerk van de Verzuurberg te kort om zich te meten met de top drie maar had een ruime voorsprong op vijfde man Jordie Berghorst en kon de vierde plaats inpalmen.

ONK INTERS E2

De uitval in Eindhoven door kettingbreuk had nog een lastig staartje voor Robin Nijkamp. Hij stond zo helemaal achter in de scratchstand inters en moest achteraan starten. Dat betekent in de proeven geen ruim baan omdat je dan juist in een groep rijdt van minder snelle deelnemers en dus moet inhalen. Zeker op de ‘dubbele’ Verzuurbergproef is dat een nadeel omdat bij de tweede doorkomst naast de minder snelle inters ook al diverse nationale rijders in de proef moeten worden gepasseerd. ‘Ik moest wel 12 rijders inhalen, dat ging soms makkelijk maar in de smallere kruip-sluip stukken kost dat gewoon iedere keer seconden’. Desondanks was de eerste ronde voor Nijkamp met Bas Klein Haneveld op het vinkentouw. In proef 4 en 5 ging het inhalen een stuk minder vlot voor Nijkamp terwijl Klein Haneveld juist scherpe tijden uit de klok toverde en de leiding overnam. Proef 6 en 7 waren duidelijk weer voor Nijkamp maar Klein Haneveld bleef aan de leiding en won proef 8. Met een marge van 4,4 seconden in het voordeel van Klein Haneveld moest de laatste proef de doorslag geven. Nijkamp won die met een seconde verschil zodat Klein Haneveld zijn eerste E2 winst kon gaan vieren. Erwin Plekkenpol kon goed mee maar moest mede door bodemverkenningen steeds te veel toegeven op de Borkeld proef. Desondanks reed hij naar een nette derde plaats ruim voor Johnny Bosmans en Kay Hulshof die onder elkaar de vierde en vijfde plaats betwisten. De verschillen bleven de hele dag klein maar wel in het voordeel van Bosmans die zo de vierde positie veilig stelde.

ONK INTERS E3

Eén Hans Vogels geeft nog geen voorjaar, maar in de voorjaarsrit lijkt hij elke jaar nog meer gemotiveerd dan op eigen terrein in Brabant. Zo was het ook niet verwonderlijk dat Hans Vogels de hele dag domineerde. En dan was hij nog wel zwaar verkouden. Niet dat de ook ijzersterke Mark Wassink en Wesley Pittens zich willoos lieten afvoeren naar de slachtbank. Integendeel! Want Wassink wist met een lichte trainingsachterstand zelfs twee proeven te winnen. Weliswaar was dat mede te danken aan de koprol van Vogels in proef 5 maar die zat zo donders snel weer in het zadel dat de ‘winst’ beperkt bleef tot tienden. Pittens had echter een moeilijke dag, moest door zijn Eindhovense nulscore nog verder dan Nijkamp achterin de inters scratch starten en had dus ook iedere proef weer het inhaalprobleem. Daarnaast was er nog geen berusting in de in Eindhoven opgelopen diskwalificatie. Dat was omdat hij hulp van derden zou hebben gehad bij het naar de finish lopen met de defecte motor, iets dat Pittens betwist. Met ook nog twee aanrijdingen bij de vele inhaalacties op de proeven liep het minder vandaag. ‘Ach ja derde worden is nog niet zo erg, er zat vandaag niet meer in, maar dat ik nu al geen kans meer op het kampioenschap heb is zuur. Ik ga me na vandaag dan ook vol richten op de EK’s’. Het leven van een enduro topper gaat nu eenmaal niet altijd over rozen. Wassink kon zo nog vrij eenvoudig tweede worden vóór Pittens. Christian Dignum en Robin Voortman waren behoorlijk aan elkaar gewaagd en streden qua tijden om de vierde plaats. Dignum verloor echter al in de eerste proef door een akkefietje bijna een minuut en kon die niet meer goedmaken zodat Voortman de vierde plaats toch nog vrij makkelijk kon vastpinnen.

INTERS VETERANEN 40+ EV40

Na de eerste grote winst in Eindhoven moest hier blijken of er nog kandidaten waren die Alex van den Broek het vuur aan de schenen zouden kunnen leggen. Zover kwam het niet en Van den Broek schreef weer met schijnbaar gemak alle proeven en de dagzege op zijn naam. Dan was het iets spannender tussen de twee ‘Peters’. Met de betere aftrap van Peter Lenselink was Peter Bergsma de hele dag op achtervolgen aangewezen. De heren wisselden elkaar af met steeds enkele seconden verschil maar de voorsprong van Lenselink slonk te weinig om de tweede plaats van eigenaar te laten wisselen. Bergsma dus derde achter een Lenselink die weer in zijn ritme begint te komen. Gerard Jimmink deed zijn best om de twee Peters bij te benen wat eigenlijk aardig ging, maar had het moeilijk op de Zuurberg. Daarnaast hielp het niet dat hij s’morgens bij het naar het startpodium duwen van zijn motor de startknop indrukte. Gevolg een strafminuut!. Overigens een die achteraf niets uitmaakte. Ondanks dat Jimmink ook weer ritme op deed zat er gewoon niet meer dan de vierde positie in. Allan Davids kon Jimmink niet belagen en stelde zich tevreden met plaats vijf.

SCRATCH ONK INTERS (Motorgazet bokaal)

In twee van de drie proeven ging het om verschillen van enkele seconden tussen meerdere rijders en was het mooi spannend, toch maakte Hans Vogels (E3) op de Zuurbergproef steeds een groot verschil en was de winnaar al snel duidelijk.  De anderen mochten zich concentreren op de tweede plaats. Mark Wassink (E3) wist het dichtste bij Vogels te blijven mede door twee proeven te winnen en verzekerde zich van de runner-up. Daar kort achter maakten Bas Klein Haneveld (E2), Lucas Dolfing (E1) en Robin Nijkamp (E2) er een spannend geheel van door elkaar bij voortduring de loef af te steken. Uiteindelijk maakte Dolfing in de laatste ronde het kleine verschil en eiste de derde plaats op voor Klein Haneveld. Nijkamp had een scherp slotakkoord maar kon het nadeel van de ongunstige startpositie in de scratch door de uitval in Eindhoven en daardoor steeds weer moeten inhalen van tragere inters in de proef, niet compenseren en werd vijfde.

EURO/ NATIONALEN A1

Wederom schreef Michel Hoenson alle proeven op zijn naam en won daarmee zijn tweede A1 beker. John Roestenburg kwam niet aan de tijden van Hoenson maar kon wel Mike Daas voorblijven. Helaas moest Daas in de derde ronde uitvallen.

EURO/ NATIONALEN N1

In het zand van Eindhoven was Nick de Greef nauwelijks te stuiten. Hier was het echter Kay-Arne Bulsink die vanaf de tweede ronde en vooral op de Zuurberg als een raket naar de eindoverwinning schoot. De Greef beperkte de schade met een nette tweede plaats en weet zich nu in goed gezelschap. Arnold de Lange hield de hele dag de derde plaats stevig in handen. Koen Enderink begon de dag als vierde maar kon niet uit handen blijven van Freekie van ’t Woud en moest daarom terug naar de vijfde plaats.

EURO/ NATIONALEN N2

Daan Bruijsten leek op weg om weer alle proeven te gaan winnen totdat het in proef 7 (Zuurberg) fout ging en hij een dikke twee minuten moest inleveren. Gelukkig was er een marge van vier minuten want ook in de resterende proeven werden enigszins in aangeslagen toestand afgelegd wat later een hersenschudding bleek te zijn. Op het eind resteerde nog bijna twee minuten zodat Bruijsten zijn tweede dagoverwinning in de boeken zag verschijnen. Kevin de Bruijn tekende voor de tweede plaats terwijl Jos van Dal zich langs Sander Boer worstelde en de derde positie inpalmde. Boer kreeg ook nog de hijgende adem van Nico Garrits in zijn nek maar hield het droog en eiste de vierde plaats op.

EURO/ NATIONALEN N3

Drie man waren het volstrekt niet eens over wie de enige beker aan het eind van de dag zou gaan oppikken. Arjan van der Vleuten, Robin Holtmeulen en Rik Vierhuizen maakten elkaar het leven zuur en waren tot begin derde ronde binnen enkele seconden te vangen. Op proef 7 ging Van der Vleuten in de fout en verloor de aansluiting. Vierhuizen trok vanaf daar goed door en won de wedstrijd met Holtmeulen op 13 seconden en Van der Vleuten als derde. Rob Wouda legde weer beslag op de vierde positie en bleef ruim buiten bereik van vijfde finisher Gerwin Peters.

NATIONALEN VETERANEN 40+ NV40

Net als in Eindhoven leek Edwin Groen weer alles te gaan winnen totdat hij in proef 7 hard onderuit ging en moest opgeven. Cees Siemons, Erwin Wolting en Patrick Schellekens die aanvankelijk de tweede plaats betwisten vonden dat niet erg. De meerjarige ervaring op de Zuurberg van Siemons bleek doorslaggevend zodat de winnaar bekend was. Wolting wist Schellekens achter zich te houden en eindigde als tweede. Antoon Slagers reed drie keer de snelste proef maar verloor te veel op de andere proeven om beter te kunnen eindigen dan vierde. Robert Dirks pakte de vijfde plaats.

NATIONALEN VETERANEN 50+ NV50+

Ook deze keer was Kees Zuidhof iedereen te snel af maar bij de geluidscontrole produceerde zijn uitlaat 101 dB en dat betekende diskwalificatie. Martien Jimmink profiteerde dankbaar en schreef zijn eerste winst van 2015 bij. Peet van Saase bedwong Cor Warmerdam voor de tweede plaats. Henk Schuizeman legde beslag op plaats vier voor Erik Scholten.

De winst bij de nationalen kwam voor de tweede keer in successie in handen van de jeugdige Michel Hoenson (A1) waarbij tweede man Rik Vierhuizen (N3) een dikke twee minuten aan de broek werd gesmeerd. Robin Holtmeulen (N3) greep de derde plaats voor de aangeslagen Daan Bruijsten (N2) en Arjan van der Vleuten.

HET VOORJAAR IS GOED BEGONNEN

De MAC Holten had weer prachtige proeven in elkaar gesleuteld en organisatorisch liep het als een uurwerk. De proeven waren lang en opwindend genoeg om lekker te gassen en de tijdcontroles stonden ruim genoeg. Dus vonden de meesten het meer dan prima zo. De enige wanklank was een nieuw scherp randje dat gevonden werd in het starten op volgorde van de scratch. Het uitvallen in de eerste wedstrijd dat Nijkamp en Pittens maar ook Hulshof ten deel viel was al zuur genoeg. Dan in de tweede wedstrijd helemaal achteraan moeten starten maakt het dubbel pijnlijk. Daarnaast zijn degenen die steeds weer ingehaald worden ook niet blij. Wellicht nog eens nadenken over een maatregel waarbij bijvoorbeeld voor de eerste 2 a 3 wedstrijden ook de eindstand van het vorige seizoen wordt betrokken. Niet eenvoudig, maar wel redelijk.

HET VERVOLG
Het ONK enduro kenmerkt zich al jaren door een kort voorseizoen, een zomerstop en dan een lang naseizoen. Deze keer was het voorseizoen nog wat korter omdat Enter in november 2014 de kampioensrit organiseerde en zijn januari rit oversloeg. Na Eindhoven was het dus Holten die het voorjaar afsloot. Op 3 oktober staat vooralsnog de eerstvolgende enduro in Havelte op de rol, eventueel komt Amersfoort daar nog tussen maar daar is nog geen datum van bekend.

EK Enduro. Een ander mikpunt is op 11 en 12 april waar de eerste EK enduro in het Italiaanse Cantalice wordt verreden. Onder de Nederlandse deelnemers de topselectie en diverse anderen van de KNMV/promo groep talentontwikkeling. Met name de prestaties van de topselectie (Nijkamp, Pittens (2x), Dolfing en Klein Haneveld) zijn van belang voor een eventuele deelname met een (Junior) Trophy Team aan de ISDE 7 – 12 sept in Kosice (Slowakije). Als er geen duidelijkheid is over het top-8 potentieel na de eerste EK zal dat er zeker zijn na de tweede EK eind mei in Buzet (Kroatie).

Rookies. Endurodebutanten van alle leeftijden kunnen zich nog steeds aanmelden voor het rookieklassement (zie www.enduro.nl). Deelname kost niets maar de prijzen zijn niet te versmaden. Momenteel staat Michel Hoenson aan de leiding gevolgd door Daan Bruijsten en Kevin de Bruijn. Op zich zegt dat niets want ook zij die later inschrijven kunnen nog steeds Rookie champ worden.

En tenslotte … blijven oefenen …