WAF ON-TOUR 2011 (deel 2)

Plaats gevonden op: 
zondag, 28 augustus, 2011
Uitzetter(s): 
WvBP
GPS bestand: 

Dag 3 zondag 28 augustus,
Om 8 uur staat er een ontbijt op tafel met wel heel veel lekkere dingen. Nog wat koffie en er kan worden afgerekend en het flesje voor onderweg staat al klaar. Afscheid nemen en om kwart voor negen draaien de krukassen om richting Lourdes te rijden.Veel van deze bordjes gezien, ook van meer dan 14 Km

Vandaag rijden we volgens de mede rijders de Koninginnen rit met de zwaarste bergetappe uit de WAF 2011 tour. Met maar liefst 13 coll´s waaronder de Tourmalet (2115m) de hoogste en de d´Aubisque (1708m, rij technisch het hoogte punt). De lange etappe 377 km richting het ski gebied El Formigal in de Spaanse Pyreneeën.

Onderweg staan er van allerlei dieren midden op de weg. Een ezel die in zijn eigen staart probeert te bijten een kudde schapen die we vakkundig van de weg drijven.

Lourdes aan gedaan om gewijd water uit de bron te scheppen in gekochte flesjes.
Wij halen kleine flesjes het moet ook in de bagage passen, maar er zijn mensen die jerrycans 20 liter meenemen. Als een klein beetje helpt dan helpt ook veel!. Komt er nog een oude BMW bij ons parkeren, hij is op weg naar Santiago de Compostella, stond in de buurt op een camping en reed ritjes van 150 tot 200 km per dag. Tja verschil moet er zijn. De BMW was er ook een uit 1982.

Met de vele coll’s bijna teveel om op te noemen maar hele mooie wegen met heel mooi asfalt.

Het Hotel wat onze touroperator had bedacht leek wel uitgestorven en na wat zoeken en navragen komen we in een Hotel waar een Oldtimer rit ook de nachtrust neemt. Inchecken is geen probleem, nu met z’n tweeën op een kamer de koppels worden gevormd en werken aan de traditie. Er is echter een probleem we kunnen hier alleen maar ontbijten, dineren moeten we ergens anders. Ze willen de keuken niet smerig maken!!

Op na het dicht bijzijnde restaurant, bij een Italiaan eten we pizza en nog eens pizza, biertje en nog eens een biertje.

Het wordt eentonig want om elf uur wil iedereen alweer na bed. En half twaalf ronkt iedereen weer, tot morgen.

Dag 4 maandag 29 augustus,
In het Hotel om 8 uur ontbijt, samen met De Old timer club die worden vertegenwoordigt met mensen uit alle landen Duitsers, Italianen, Spaanse en Franse deelnemers. Wij zetten om 8.45 de krukassen weer in beweging om de 366 km over de N260 te kunnen bedwingen. De N260 een weg die wordt aangegeven als een mooie weg. Nou alle superlatieven schieten tekort! Het is een supermooie weg, die eigenlijk niet te beschrijven is

Een paar quote’s die onze reisleider her en der gevonden heeft:
“de wegenbouwers moeten wel motorrijders zijn geweest”.
“een die je het echte geluksgevoel van een motorrijder geeft”
“Herrliches motorradfahren mit immer neuen Kurvenkombinationen”
“a bikers paradise”.

Die moet je rijden om het te ervaren! Alles is voorhanden snelle bochten langzame en haarspeldbochten en vergezichten bijna een Grand canyon en het asfalt is eigenlijk meer dan super!

Voor de verandering vandaag zitten er ook nog 7 coll’s in deze rit, van 1020 tot 2069 meter hoog
De weg moet ons uiteindelijk naar Andorra brengen, waar we overnachten bij de dochter (Marjan vd Wal) en schoonzoon (Bas de Groot) van oud crosser en wegracer Johan van der Wal.

Waar we bij aankomst eerst de over buurman een beetje tot bedaren moeten brengen want we mogen niet voor zijn deur parkeren, ook niet voor vijf minuten. Er is wel genoeg plaats maar dan moeten er nog wat Off-roads verplaatst worden. Ondertussen is de andere buurman met de tractor aan het heen en weer rijden met tabaks bladeren die hij droogt in zijn schuur. Hij lacht bij iedere doorkomst om zijn andere buurman. Gezien leeftijd van de boze buurman zal hij er wel niet lang meer wonen.

Tijdens de traditie worden de kettingen nog wat strakker gesteld en volgens Meneer van de Wal is dat allemaal niet nodig, om de discussie met de Tiger rijder te willen winnen bleven ze maar doorgaan, kon ons niet lang genoeg duren. We zijn al aan het tweede grote glas toe.

De kok vraagt ondertussen of we ook met de pot mee-eten en we zeggen volmondig ja op dit verzoek. En dit zal om ongeveer 8 uur worden opgediend. We hadden gisteren de Koninginnerit nou vandaag hebben we dan de koningen rit gehad!!!! Tijdens het diner wordt het heel gezellig gemaakt in het volle restaurant, we zijn ondertussen nog een Zumo van nieuwe kaarten aan het voorzien alleen het downloaden loopt een beetje uit de hand met zo’n snelle verbinding, bijna twee en een half uur. Maar de man is heel tevreden, kan hij ook in Spanje navigeren en we drinken er een glas bier op .

Tijdens het toetje wordt de soundmachine aan gezet en onze gastvrouw gaat voor de gasten een paar nummers zingen, ze heeft aan het Andorra’s songfestival meegedaan en volgens ons heeft ze gewonnen! Het wordt al met al gezelliger en er wordt zelfs gedanst. Live zingen en natuurlijk komt het Salland lied aan bod. Er wordt uit volle borst meegezongen door de 6 uit het Oosten. Het is misschien wel iets te gezellig geworden. Rond middernacht gaan we toch maar eens naar onze kamers.

Back to Top